Merhaba sevgilim,
yazmayacağımı zannettini biliyorum, zaten sayfaya text girişini de çözememiştim o gün. Yoksa biliyorsun şimdiye tonla yazıyla doldurabilirdim burayı.
Son güne bırakmak çok mantıklı bir hareket değildi, ama iyi yönünden bakarsak geçtiğimiz takriben 96 saati geride bıraktığımıza göre genel bir not bırakırsam sana değerli olabileceğini düşündüm
saat burada 5’e geliyor. sizin orda 4, uçuşum ise 7de. umarım uykunu iyi alabilmişsindir, ama eğer alamadıysan da sorun değil güzel bir kahvaltı yaparız bugün beraber, kendine gelirsin 💞
bir süredir çok inişli çıkışlı olduğumuzu farkındayım, bunu birbirimizi göremeyişimize sarılıp öpemememize yoruyorum. Biraz 3 yaş kaprisi ama şartlar bunu gerektirdi. İşi en tadında bırakan nokta benim yalnızca 3 günlüğüne senden uzaklaşmış olmamdı. Gerçekten basit olmadı birtanem. Yine zorlandım yine zorlandım. Belki geçen seferki 11 gün kadar zorlayıcı değildi ama gerçekten sana belli etmesem de zorlandım. Sürekli seninle konuşmak vakit geçirmek istedim, çünkü benim buradaki tatilim bile seninle Discorda girip oyun oynadıklarımız ve seninle facetime konuşup şakalaştığımız dakikalardan ibaretti. İnan geri kalan hiçbir saatimden bu kadar keyif almadım.
İstanbula gelişim noktasında çok heyecanlıyım; hepsinden öte ailelerimiz tanıştığından beri aslında ne kadar ilerleme katettiğimizi görmek, annemin babamın seni bu kadar sevmesi bana çok çok iyi hissettiriyor. Şöyle düşün saat gecenin bilmem kaçı, Yerevana inmişiz kahvaltı sofrasında ev ahalisi bile sahura kalkmış gibiyken babamın dönüp senin konunu açması ve “Vallahi çok iyi çocuk, çok çok iyi” demesi. Her seferinde aklı kalmadan beni sana emanet edebilmesi kadar güzel şeyler var mı?
—
Anlattım mı bilmiyorum ama Cara teyzem geldiğinde, babam onları seneye olacak nişan için istanbula davet etti. Bunlar o kadar ince olaylar ki, onların da kafasında oturttuğunu görmek ne kadar yol kat ettiğimizi gösteriyor. söyleyebilecek gerçekten çok fazla şeyim var özür dilerim normalde bu gece erken uyuyacağımı sana söylemiştim ama pek planı uygulayamadım çünkü bu konuda yazı yazmamı çok istiyodun. Ben de gerçi sana neler hissettigimi bana nasıl hissettirdiğini sana göstermek çok istedim.
yazının belli bir kısmını uçakta iken belli bir kısmını henüz çantalarımı hazırlarken ve belli bir kısmını ise İstanbul’a döndükten sonra yazmaya başladım. Dürüst olmak gerekirse İstanbul’a geldikten sonra yazmak aslında benim için çok daha mantıklı bir karar olurdu çünkü günün sonunda bana tam olarak nasıl hissettirdiğini bir çok şeyi düşünerek sana gösterebilirdim. hepsinin toplamına gelecek olursam onbir gün de olsa dört günde olsa gerçekten senden ayrı kalmak benim için çok zor ve canımı yakacak çünkü hayatımın her alanında senin benim yanımda olmanı çok istiyorum. Seni çok seviyorum beni karşıladığın için de teşekkür ederim, annenden bana getirdiğin tüm açmalar ve poğaçalar için de çok teşekkür ederim, en saçma zamanımda beni alttan aldığın için de teşekkür ederim, tüm bu seyahatlerim boyunca bana olabildiğince kendini yanımda hissettirebildiğin için ise ayrıca teşekkür ederim. Seni çok seviyorum canım sevgilim.